مفاهیم آب بندی برای تونل های ضد آب

تونل های ضد آب

تونل های ضدآب باطراحی بسته معمولاً مجهزبه سیستم آب بندی ژئوممبران پلاستیکی(PGM)هستند یابه عنوان سازه بتنی ضدآب برنامه ریزی میشوند.

قبل و بعد از نصب قالب داخلی بتن، همیشه ممکن است نشتی ایجاد شود که با سیستم های مناسب،

می توان متعاقباً به صورت هدفمند آب بندی کرد یا از همان ابتدا از آن جلوگیری کرد. این پست به ویژه به تونل هایی با سیستم ضد آب ساخته شده ازPGMاشاره دارد.

برای فعال کردن عملکرد کامل یک تونل برای حداقل 100 سال، منطقی است

که از سیستم‌های آب‌بندی متفاوتی که مناسب یکدیگر یا مکمل یکدیگر باشند، استفاده کنیم. نشتی اغلب در PGM به محض مرحله ساخت و ساز یا مدت کوتاهی پس از آن رخ می دهد. علل مختلفی وجود دارد.

ساختار لایه اصلی یک سیستم آب بندی با PGM

در تونل های آب بندی تحت فشار از PGM که حداقل ضخامت آن 3 میلی متر است استفاده می شود

 آنها با یک لایه سیگنال روشن مجهز به هوا هستند تا به سرعت آسیب دیدگی پیدا شود و شرایط روشنایی در تونل در طول کار تخمگذار بهبود یابد. از آنجایی که PGM عنصر اصلی آب بندی است، انتخاب و نصب باید با نهایت دقت انجام شود. پس از فرآیند تخمگذار،ژئوممبران های پلاستیکی با دستگاه های جوشکاری به یکدیگر جوش داده می شوند.

درزها به صورت درزهای دوتایی قابل آزمایش با کانال های آزمایشی اجرا می شوند

که سپس با استفاده از آزمایش فشار هوا از نظر سفتی بررسی می شوند.

یک تونل می تواند دور تا دور توسط یک ژئوممبران پلاستیکی(PGM)

آب بندی شود یا از همان ابتدا به عنوان یک سازه بتنی ضد آب طراحی شود

 پلی وینیل کلرید پلاستیکی شده (PVC-P) یا پلی اولفین های بدون نرم کننده برای این ماده استفاده می شود. بررسی دقیق مواد آب بندی باید با توجه به پایداری طولانی مدت و ایمنی با توجه به محیط انجام شود

آسیب احتمالی

ژئوممبران های پلاستیکی با نمای بیرونی صاف پوشش داخلی بتنی درجا، بدون هیچ مشکلی

در برابر فشارهای اضافی ناشی از فشار آب خارجی مقاومت می کنند. با این حال، بررسی‌ها روی تونل‌های نشت‌دار نشان داده‌اند که خارج از پوشش داخلی بتنی در محل همیشه نمی‌تواند کاملاً صاف باشد. این می تواند به دلیل مخلوط بتن یا پردازش باشد. به عنوان مثال، زمانی که پوسته داخلی کافی نیست و در حجم کامل بتن ریزی می شود، این اتفاق می افتد.

به دلیل محتوای آرماتور بالا، ضخامت پوسته داخلی زیاد، بتن با قابلیت پردازش ضعیف،

وقفه در زمان بتن ریزی یا هرگونه حباب هوای موجود در بتن، این خطر افزایش می یابد.

از آنجایی که قسمت بیرونی بتن درجا قابل بازرسی نیست، عیوب مضر را نمی توان تشخیص داد.

فشار آب معلق پس از نصب بر PGM فشار وارد می کند و آن را بر روی سطح خارجی ناهموار پوسته داخلی یا حتی روی میلگرد

در معرض فشار قرار می دهد. در نتیجه، آسیب ممکن است رخ دهد. معاینه بیرونی پوشش داخلی بتنی در محل پس از این واقعیت امکان پذیر نیست.

غشاهای آب بندی

در تمام زمینه های مهندسی سازه و عمران که به حفاظت از زیرساخت ها، ساختمان ها، محیط زیست و آب مربوط می شود،

ژئوممبران ها معمولا بخشی از راه حل هستند. این امر به ویژه در مورد سایت های دفن زباله، ساخت تونل و مهندسی آب صادق است. از نظر طبقه بندی، ژئوممبران ها جزو دسته ژئوسنتتیک ها هستند. در آنجا آنها یک زیر گروه جداگانه را تشکیل می دهند که به ژئوممبران های پلیمری،

آسترهای رسی ژئوسنتتیک، که به عنوان تشک های بنتونیتی نیز شناخته می شوند، و ژئوممبران های عامل متورم تقسیم می شوند.

HDPE یا LDPE

ژئوممبران های پلیمری نفوذپذیر به آب نیستند. آنها ازHDPEیاLDPEبا ضخامت مواد و بافت سطح متفاوت بسته به کاربرد ساخته شده اند.

در مواردی که آب بندی در برابر آب، سوخت و آب تراوش مورد نیاز است، ژئوممبران های پلیمری و

آسترهای رسی ژئوسنتتیک به ویژه نقش مهمی ایفا می کنند. در تمام زمینه های کاربردی

که در آن آب بندی و ایمنی یک موضوع است، الزامات نظارتی دقیق و استانداردهای فنی بالا برای سیستم آب بندی و اجزای جداگانه آن اعمال می شود.

آب بندی غشاها

سخت گیرانه ترین استانداردها برای آب بندی غشاها در ساخت و ساز دفن زباله اعمال می شود. در این سیستم‌های آب‌بندی سطحی از با کیفیت‌ترین ژئوممبران‌های پلیمری و تشک‌های بنتونیتی گاهی اوقات به صورت ترکیبی استفاده می‌شود.

غشاهای آب بندی همچنین در ساخت جاده ها و مسیرهای ترافیکی برای حفاظت از آب های زیرزمینی و

همچنین در حوضه های نگهداری آب باران و حوضه های ذخیره سازی استفاده می شوند.

در مهندسی هیدرولیک از آنها به عنوان یک لایه آب بندی برای محافظت در برابر سیل در آبراه ها،

رودخانه ها، کانال ها، پلدرهای سیلابی و سدها استفاده می شود.